Lang op gewacht, maar hier is die dan!

Lieve iedereen,

Vanaf afgelopen Vrijdag hebben we al geen internet meer. Maar gelukkig doet het internet het nu wel weer! Daarom een verlaat verslag van een week geleden! Veel lees plezier!!

04-03-2013
Maandag was ik erg vroeg wakker. Ik denk dat dit komt doordat ik al rond 9 uur in bed lag te slapen. Nadat we aangekleed waren hebben we lekker een ontbijtje op met ei en bacon. Mmm heerlijk! Na het eten zijn we doorgelopen naar de hospice waar de grote kinderen net de taxi uit stapte. Vandaag werden de kinderen weer gewogen. Ik heb geholpen met een paar kinderen wegen totdat alle kinderen geweest waren en we op de taxi moesten wachten. Uiteindelijk was de taxi er dan. Keketso had me al gezien en hield haar armen wijd open zodat ik haar kon pakken. Ook gingen haar handjes open en dicht, zo van pak mij, pak mij!! Heel schattig! Tuurlijk heb ik haar toen gepakt en ben ik met een paar kinderen naar binnen gelopen. Keketso zag dat Elsemieke iemand al eten aan het geven was en liet gelijk merken dat ze best wel honger had door lekker hard te gaan huilen. Ik haar snel gewogen en een bordje met cornflakes voor haar gepakt zodat ze lekker kon eten. Ik denk dat Keketso in een sprongetje zit waardoor ze heel veel honger heeft! Normaal eet ze namelijk nooit zoveel. Ze kan zichzelf nu trouwens erg goed optrekken aan stoelen en aan je benen. Ze hangt daarom ook heel de dag tegen je benen aan rond te kijken en te staan. Vind ze heerlijk! Alleen denk ik wel dat het tijd voor haar word om te gaan lopen want ze kan soms aardig gefrustreerd raken als dit niet lukt! Maar binnen nu en een maand zal ze vast wel lopen. Na het eten had ze nog meer honger en heeft ze nog een flesje op. Ze is toen tegen me aan in slaap gevallen. De andere kinderen waren ondertussen aan het spelen met knuffels. Wat erg schattig was dat Karabo een kussentje had gevonden en die ging er lekker met haar hoofd op liggen! Na het spelen zijn we nog even met 10 kleine kinderen naar buiten geweest en hebben we gespeeld op de speeltoestellen en de trampoline. Daarna kwamen de grote kinderen buiten spelen dus zijn wij naar binnen gegaan om een fruit hapje te eten. Na het eten vielen er al weer een paar kinderen in slaap. Rond 12 uur kwam het warme eten waarna ze allemaal gelijk sliepen! Heel fijn. Wij zijn toen naar huis gegaan, hebben iets gegeten en zijn toen weer terug naar de hospice gelopen. Alle kinderen waren al weer wakker en waren al naar de toilet geweest. Ze konden dus gelijk mee naar buiten om een boterham te eten. Ze krijgen hier trouwens een boterham met jam en pindakaas. In één boterham tegelijkertijd. Ze vinden de boterhammen ook niet zo lekker, maar ja dat snap ik wel. Ik zou het liever ook niet samen willen hebben. Na het eten was de baby taxi er al en heb ik Keketso weer afgegeven. Dit vond ze niet zo leuk want ze begon met toch weer te huilen, maar ja morgen zie ik haar gelukkig weer. Na een paar minuten was de andere taxi er ook al. Ik had nog met Leah gepraat over de zieke Lerato die nu in het ziekenhuis ligt met een long ontsteking en bijwerkingen van de medicijnen. Daar gaat het niet heel goed mee. Ik hoop dat ze er weer boven op komt maar dat moeten we echt even afwachten… S’ middags heb ik nog even geskyped met opa, mama en papa en later ben ik op bed gaan liggen. Daarna hebben we lekker aardappel puree, met curry en kip taart gegeten! Wat erg lekker was! S’ avonds heb ik nog iets aan mijn huiswerk gedaan en ben ik op tijd gaan slapen. Morgen gaan de kleine kinderen weer in bad en dan wil ik kijken of ik misschien een paar kleren aan de kinderen kan geven.

05-03-2013
Dinsdag was ik al om 6 uur wakker. Gelukkig viel ik weer in slaap waardoor ik toen de wekker af ging er echt niet uit kon komen. Toch mezelf maar uit bed gesleept en ontbeten. Na het ontbijt zijn we weer naar de hospice gelopen. Er was nog niemand maar na een tijdje kwam de grote Zozo taxi al aan crossen. Aan het geluid van de auto hoor je dat de taxi er is. Alle kinderen kwamen naar binnen stormen. Wij hebben toen de kleine kinderen geholpen. Gelukkig zagen we Lerato, het zieke meisje op de arm van de verpleegster hangen. Ze had een bos met haar, helaas is het nep haar want haar echte haar is helemaal weg volgens mij. Misschien komt het door de medicijnen maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat ze kaal geschoren is. Ze zag er nog niet echt beter uit, maar ze was al niet meer zo warm als eerst! Haar hart gaat alleen nog wel heel hard te keer. Na een tijdje kwam de kleine zozo taxi al weer aan. Mijn lieve schat Keketso had me al gezien en begon al gelijk te lachen en met haar handjes te klappen van: pak me maar! Echt te schattig! Ben echt verliefd op haar! De verpleegster zei vandaag dat we maar een paspoort voor haar moeten regelen. Toen ik zei dat mijn vader daar niet zo blij mee was zei ze okeee. Zoals ze hier altijd zeggen… Na het eten zijn we begonnen met de kinderen in bad doen. Er waren vandaag 12 kinderen die in bad moesten. Alleen Lerato het zieke meisje mochten we niet doen van de verpleegster dus bleven er nog maar 11 over. Ik begon met Keketso. Ze vind het echt heerlijk in bad alleen in het begin moet ze even huilen omdat ze dan aan het water moet wennen. Daarna gaat ze lekker spelen. Toen ik haar helemaal ingesmeerd had met vaseline toen ze uit bad kwam heb ik haar een nieuw jurkje aan gedaan. Dit jurkje had ik speciaal voor haar gekocht! Ze paste het gelukkig en het stond haar heel mooi! Daarna hebben we de andere kinderen in bad gedaan. De meeste kinderen vonden het heel leuk! Ik heb maar 1 jongetje gehad dat het niet leuk vond! Dit was Kathelo. Toen ik langs de bedjes liep om te kijken of Keketso al sliep zag ik dat Patrick zichzelf liggend helemaal had onder gespuugd. Gelijk schoot er door mijn hoofd of hij nog wel ademende. Dus ik controleerde dit gelijk als eerste! Gelukkig hij ademende nog wel. Voor het zelfde geld zou hij gestikt zijn in zijn eigen braaksel want hij sliep ook nog eens. Het stonk echt heel erg, dus snap niet zo goed hoe het komt dat de caremothers het niet gezien hebben maar ja. Ik gelijk de caremothers aan het werk gezet door het bedje schoon te maken en zijn kleren. Ondertussen hield ik hem goed in de gaten en kleedde ik hem uit zodat hij gelijk in bad kon. Hij sliep nog half maar ja heel zijn haar, hoofd, armen en nek zaten onder het overgeefsel. Gelukkig vond hij het niet zo erg om in bad te gaan. Ik heb hem goed gewassen, een nieuw rompertje aan gegeven en hem toen weer in bedje gelegd. Heel de tijd heb ik nog een oogje in het zuil gehouden zodat ik zeker wist dat het goed ging met hem! Gelukkig ging het de rest van de dag wel een stuk beter! Nadat alle kinderen in bad waren geweest hebben ze lekker een fruit hapje gegeten en toen was het warme eten er al! Ik ben eigenlijk een beetje gestart met het ‘opleiden’ van de oudere kinderen in het zelf eten. Zo had ik bijvoorbeeld maandag Paulinah aan tafel gezet zodat ze zelf kon leren eten. De caremothers wilde haar al van tafel af halen maar ik bleef doorzetten dat ze het echt al zelf kan dus dan we haar hier in moeten stimuleren. okee okee zeiden ze en ze lieten haar zelf zitten en eten. Nou ik kan je vertellen ze zat me toch te stralen! Ondertussen moedigde ik haar aan door te klappen en sisi te roepen! Dus vandaag had ik aan tafel zitten: Paulinah, Maseola, Princess en Pusse. Dit ging erg goed! Princess kan echt al heel goed zelfstandig eten. Dit geld ook voor Maseola. Pusse had er wat moeite mee want ze vond het veel leuker om te spelen met haar lepel. Ik ging haar toen maar eten gingen maar dat wilde ze natuurlijk niet. Helemaal over haar toeren is ze toen in bed gelegd want ze mocht het van me nog een keer proberen maar ze ging weer spelen. Uiteindelijk is ze heel de middag chagrijnig op me geweest maar dat moet ze gewoon nog leren! Paulinah leert het ook al snel al is het erg verleidelijk om met je handen te eten. Ik verwacht eigenlijk wel dat voor het einde van deze maand ze goed en zelfstandig kunnen eten! Ze zijn allemaal al 2 en sommige al 3 dus dat word ik wel vort tijd, aangezien ze hier snel zelfstandig moeten worden. Na dat alle kinderen sliepen zijn wij naar de koffie shop gelopen om daar lekker een pizza te eten. Hier is een koffie shop een restaurant waar je koffie drinkt en kan eten. Dus nee niet zo als in Nederland. Nadat we gegeten hadden zijn we nog langs de Pep gelopen om nog een paar shirtjes en een jongens setje voor Patrick te scoren. Terug bij de hospice heb ik sommige kleren een nieuw setje aangeven. Keketso heeft een nieuw jurkje aan, Maseola heeft een nieuw shirt met een rokje, Dineo heeft een nieuw jurkje aan (i.p.v. die navel truitjes die ze normaal aan heeft!!), Patrick heeft een nieuwe broek en een nieuw shirt aan, Paulinah heeft een nieuw rokje en een nieuw shirt aan (i.p.v. die navel truitjes die zij ook altijd aan heeft) en het zieke meisje Lerato heeft een hele mooie nieuwe jurk gekregen! De jurk staat haar echt heel mooi! Via deze link kun je weer foto’s zien van de kinderen in hun nieuwe kleren! https://www.facebook.com/media/set/?set=a.329751883796154.63606.100002840362147&type=1&l=937f89d251
Nadat alle kinderen hun nieuwe kleren aan alle caremothers geshowd hadden kwamen de taxi aan rijden en was het tijd om naar huis te gaan. Ik hoop dat de ouders de kleren niet verkopen. Maar bij de meeste kinderen heb ik goede hoop dat ze de kleren of morgen of volgende week een keer aan zullen hebben! Ik hoop het maar want dan zal ik pas echt een goed gevoel hebben want dat betekent dat de ouders de kleren waarschijnlijk voor hun kind zullen bewaren! Op hoop van zegen maar zou ik zeggen!! S’ middags heb ik weer een dutje gedaan en s’ avonds hebben we worst met frietjes op. Daarna heb ik nog met Evelien geskyped want die is vandaag 18 geworden! En uiteindelijk ben ik weer op tijd in me bedje beland!

06-03-2013
Woensdag was ik weer op tijd wakker. Na het ontbijt zijn we weer naar de hospice gelopen waar de grote kinderen tegelijkertijd als ons aankwamen. Wij hebben toen de kinderen uit de taxi geholpen. De verpleegster Leah vertelde dat bij het zieke meisje Lerato er gisteren avond wormen uit haar mond zijn gekomen. Dit kan dus de reden zijn waarom ze zo ziek is, niet wil eten, niet wil drinken en ook niet wil spelen. Het gaf me alleen wel de rillingen bij het idee dat er een worm uit je mond zou komen. Nadat we met alle kinderen binnen waren duurde het nog zo’n 15 min totdat de kleine taxi aankwam. Ik zag me Keketso slapen bij een van de caremothers. Eerst werd Keketso aan me gegeven en toen ook nog Katheo dus ik had me handen vol! Keketso had aardige honger dus ik heb haar snel een bordje met cornflakes gegeven. Dit vond ze erg lekker, als het dan op is moet ze ook gelijk huilen. Best wel schattig. Uiteindelijk gaat ze verder met rond kruipen enzovoort. Na het eten zijn de grote kinderen in bad gegaan en heb ik Keketso in slaap gewiebeld. Als je een deken om haar rug doet slaapt ze veel beter. Dit omdat ik denk dat ze dit thuis ook gewend is op de rug van haar oma. Na het eten hadden verschillende kinderen een lekkende luier met diarree. Ik weet niet maar als ik terug kom op me oude stage in Nederland dan kan ik zeggen dat ik al zoveel kinderen heb gehad met een luier tot aan hun rug en ook zoveel kinderen die zichzelf onder spugen dat ik er geen moeite meer mee heb! Dat is voor mij een voordeel maar ja voor de kinderen wat minder leuk! Na het spelen was het warme eten er al: rijst, met kip en groente. Dit keer gaf ik Nontombe en Palesa eten. Nontombe heeft erg goed gegeten maar Palesa schudde telkens nee omdat haar mond na 10 minuten nog steeds vol zat. Tijdens het eten begon Patrick plotseling weer over te geven. Ik heb hem maar weer schoongemaakt, zijn kleren uit gedaan, lekker gewassen en schone kleren aan gedaan. Ik denk dat het niet zo goed zit in zijn buikje maar ja, misschien dat het aan het einde van de week wel weer beter gaat! Na het opruimen en dergelijke gingen we met pauze. Lynette was ook thuis en dit keer had ze eindelijk post voor me: een brief van het Zonnelicht! Heel leuk en lief! Was er heel blij mee! Na het eten zijn we weer naar de hospice gelopen en heb ik Keketso weer laten slapen want schijnbaar heeft ze heel de pauze lopen huilen. Ze lag niet in het bedje toen ik bij de hospice kwam maar ze was bij de grote kinderen. Ik kwam door de deur en zag er al heel chagrijnig kijken. Echt zo boos had ik haar nog nooit gezien. Ze keek me aan en begon gelijk te huilen, net alsof er iets was gebeurd. De verpleegster vertelde dat ze een lange tijd heeft gehuild en zei voor de grap dat ik haar maar mee naar huis moet nemen als ik ga lunchen! Ook maken ze zich al zorgen over hoe het nu moet gaan als ik weg ben. Maar dat komt wel goed. Ze zit nu gewoon in een sprongetje met het lopen waardoor ze zich veilig voelt bij een persoon. Straks als ze kan lopen zal het wel weer over zijn! Nadat ze weer in slaap was gevallen had ik haar in bedje gelegd. Alleen dan is ze na 10 minuten al wakker, maar gelukkig kon ze wel weer lachen dus ik denk dat het voor haar voldoende was. Daarna heeft ze nog lekker wat water gedronken en later is ze met de taxi zwaaiend en hand kussend naar huis gegaan. Gelukkig zonder te huilen! Daarna zijn we weer naar huis gelopen en toen had ik weer post van Lynette. Dit keer een kaart van Robynn en Jordy, mijn oppaskindjes die een paar straten verder wonen. Het was een hele lieve kaart met een mooie tekening er in. Allebei de kaarten hebben een plekje op me muur gekregen. S’ middags heb ik nog op internet gezeten en ben ik weer even op bed gaan liggen. Om 7 uur hebben we lekker gegeten en s’ avonds ben ik op tijd naar bed gegaan!

07-03-2013
Donderdag waren we weer voor de kinderen bij de hospice. Maar na 2 doodstille minuten die echt heerlijk waren kwamen de kinderen gillend aan! Alle kinderen hangen dan aan je benen en roepen: ‘Leguwa’. Zo spreek je het in ieder geval uit maar je zal het waarschijnlijk wel anders schrijven. Dit betekent namelijk blanke. De kinderen doen dit niet expres maar omdat ze je naam niet weten kunnen ze je eigenlijk alleen maar op deze manier roepen. Best schattig soms, want ik roep het gewoon terug ahah! Na een tijdje kwamen de kleine kinderen ook. Alle kinderen hadden een dikke trui aan want vandaag heeft de zon eigenlijk haast niet geschenen. Ze dachten volgens mij echt dat het winter was. Keketso zag me en begon gelijk me haar handjes te klapperen zoals altijd. Erg leuk dat ze zo blij is om me te zien. Na het eten zijn Elsemieke en Ik mee gegaan met de social worker. Hiermee zouden we naar ‘de location’ gaan. De mensen hier, vooral de zwarte mensen noemen het niet de township maar de location. Elsemieke had formulieren gekregen die ze dan moest invullen bij de mensen thuis. Ik denk dat we 7 huizen hebben bezocht in het eerste stuk van de township. Hier vlakbij wonen ook de tweeling van de small Zozo. In elk huisje was je ongeveer 5 min binnen. Er werden wat vragen gesteld en de formulieren werden ingevuld en dan ging je weer weg. Dit was ook de eerste keer dat we door de township heen zijn gelopen en niet met de auto hebben gereden. Ik denk wel dat het heel veel heeft gescheeld dat het niet na 4 uur was. Want dan zijn alle mensen thuis van werk en nu was er haast niemand te zien. Daarna zijn we door Abrie naar huis gebracht om te lunchen. Rond 13.45 waren we weer bij de hospice. Keketso zag me en begon gelijk te huilen en met haar handjes in de lucht te zwaaien zo van: pak me! De verpleegster kwam naar me toe en zei dat ze heel de tijd stil was en omdat ik er nu was ging ze huilen. Dus toen ik zei dat dit waarschijnlijk kwam doordat ze nu aandacht van me wilde en dat ze opgepakt wilde worden antwoordde ze met: okeee. Zoals iedereen hier antwoord! Na de verschoon ronden hebben ze allemaal een boterham op met lekker een glas water. Ze leken allemaal uit gedroogd want ik heb 2 emmers water uitgedeeld. Ze bleven maar op water vragen! Dus dit ga ik er maar in houden want ze drinken hier echt veel te weinig. Als ze geluk hebben krijgen ze s’ middags wat drinken maar anders drinken ze niks. Daarna was de taxi er en hebben we de kinderen uitgezwaaid. Lerato, het zieke meisje zwaaide weer naar me! Echt als ze dat doet dan kan me geluk niet op. ze kijkt je dan zo aan en dan tilt ze haar handje op nadat de caremother in haar taal zegt: doeeei, zwaai maar! En dan zwaait ze heel lief maar ook weer heel zielig naar je! S’ avonds hebben we lekker rijst gegeten, met groente en een sausje met vlees voor over de rijst. En daarna ben ik even op bed gaan liggen zodat ik om 21.30 onze tijd de finale van wie is de mol kan zien. Daarna ben ik lekker naar bed gegaan en ben gelijk in slaap gevallen.

08-03-2013
Vrijdag was weer een normale dag hier in Zuid-Afrika. De wekker ging veel te vroeg. Ik was nog best wel moe namelijk van gisteren avond. Na een heerlijk ontbijtje zijn we door gelopen naar de hospice. Allebei de taxi’s waren er al. De kinderen zaten ook allemaal al in het goede lokaal zodat ze gewogen konden worden! Ondertussen zei ik gewoon zoals ik elke dag zei tegen de kinderen goedemorgen. Ik had het niet eens door maar toen ik goede morgen tegen Paulinah zei zag ik dat ze me kleren aan had! Ik helemaal blij natuurlijk! Geeft me een goed gevoel dat ik tenminste 1 kindje al nieuwe kleren heb kunnen geven. Na deze blije begroeting met Paulinah kwam het eten er aan. Ik heb Keketso weer eten gegeven en daarna heb ik de speelgoed doos tevoorschijn gehaald zodat ze kunnen spelen. We hoeven tegenwoordig niet zoveel kindjes meer eten te geven wat er eten voortaan 6 kinderen aan tafel in plaatst van 1. Begin deze week ben ik daar mee begonnen en het gaat nu heel goed! Alle kinderen kunnen al zelfstandig eten, alleen knoeien ze natuurlijk nog wel hun kleren onder enzovoort maar dat zal snel ook veranderen. Na het eten zijn ze dus allemaal gaan spelen met het speelgoed. Toen kwam de social worker van gisteren naar ons toe om te vragen of we vandaag weer mee wilde naar de township. Ik had hier niet zo’n zin in want het is niet heel speciaal wat ze daar doen. Elsemieke bleef vandaag ook nog liever bij de baby’s. Na het spelen hebben ze allemaal nog een fruithapje gehad. Keketso zat bij mij op schoot en viel bijna in slaap, maar toen kwam de mevrouw met de medicijnen binnen. Dus heb ik haar maar een beetje wakker gehouden. Hier was ze zelf niet zo blij mee, zeker niet toen ze de mevrouw zag. ik weert niet maar als ze haar ziet dan klemt ze je helemaal aan je vast en gaat ze huilen. Ik kan je wel vertellen dat ze de medicijnen dus niet zo leuk vind! En ja het gaat er daarom ook niet zo zacht aan toe. Haar wangen worden samen geknepen en dan wordt er een lepel medicijnen in haar mond gegooid. Dan hoor je haar helemaal bubbelen omdat ze dan niet zo goed adem kan halen want soms knijpen ze de neus ook nog eens dicht… tja niet zo leuk voor haar dus, maar voor ons ook niet! Na de medicijnen is ze ook weer gelijk in slaap gevallen. Als je haar op haar buik laat slapen dan slaapt ze vaster en langer. Dit komt denk ik doordat ze dit ook gewend is op de rug van haar oma. Na de medicijnen hebben de kinderen nog gespeeld en was het al bijna tijd voor het warme eten. Dit keer weer frietjes, met een visstick en gemende groente. Ze vinden dit allemaal echt lekker. Vooral omdat ze gewoon rond kunnen lopen met een frietje in hun hand. Ze krijgen hier namelijk allemaal staand eten aan je voeten. Dus als een kindje hier op een stoel mag zitten van ons dan zitten ze allemaal heel trots! Super leuk! Na het eten zijn alle kinderen gaan slapen en zijn wij terug gegaan naar huis. Later toen we terug kwamen waren bijna alle baby’s al wakker. Keketso had een volle poep luier die aan het lekken was en nog een paar kinderen. De caremothers kijken hier tijdens de pauze dus niet zo goed naar… Na dat alle kinderen wakker gemaakt worden, worden ze verschoond. Misschien dat ze er daarom niet zo goed op letten. Daarna gaan ze naar buiten en krijgen ze een boterham en een glas water. Vinden ze allemaal heerlijk, alleen is die boterham niet zo interessant als je drinken kan krijgen. Nadat alle kinderen iets gegeten en gedronken hadden kregen ze nog een zakje chips mee die ze naar huis konden nemen. Na een tijdje was de taxi er en gingen de kinderen naar huis toe. Lerato het zieke meisje zwaaide vandaag weer naar me! Echt geloof me, dat maakt je week zo goed en compleet want normaal doet ze gewoon niks en kijkt ze alleen maar rond. Eindelijk was het toen weekend voor ons. We zijn toen door gelopen naar de spar om wat lekker te kopen want we willen van het weekend een film huren. Daarna liepen we door naar de apotheek voor watjes, tissues en iets voor mijn muggen bulten wat dat zijn plakkaten geworden. En daarna zijn we naar de Pep gelopen om nog te kijken voor kleertjes want dit keer wilde Elsemieke een paar kinderen nieuwe kleren geven. Alleen heeft ze uiteindelijk niks gekocht haha en ging ik met een volle tas met kleertjes naar huis. Ik heb een broekje, 2 keer een wit shirt, een vestje, een jurkje waar een broekje aan vast zit, een spijker jurkje met kant en dan heb ik ook nog kleren die nog over zijn van de vorige keer. Was weer goed geslaagd voor me kindjes dus! Rond 17.30 waren we dan uiteindelijk thuis. Het eten stond al klaar dus we hebben toen gelijk gegeten. Heerlijk frietjes met een hamburger. Daarna heb ik aan mama me kleren nog laten zien en ben ik even op bed gaan liggen. Ik kon niet slapen dus uiteindelijk ben ik maar weer gaan laptoppen. S’ avonds ging ik op tijd naar bed want ik was aardig moe. S’ nachts heeft het nog heel hard lopen donderen en bliksemen. Ook regende het echt pijpenstelen waardoor ik s’ nachts ook nog een tijdje heb wakker gelegen…

09-03-2013
Zaterdag werd ik rond 8 uur wakker. Gelukkig scheen de zon weer zodat we vandaag een lui lekker dagje konden houden aan het zwembad. Als we gaan ontbijten kijken we ook vaak even op onze laptop voor onze mail en facebook. Je weet het wel haha! Maar helaas het internet lag er af… S’ ochtends heb ik nog wat aan school gedaan want daardoor had ik niet veel andere dingen te doen. Rond een uur of 12 ben ik lekker op bed gaan liggen en heb ik geslapen tot 14.00 uur. Ze hebben vandaag een afdak gebouwd van stalen platen, of iets wat er op lijkt. Ze hebben dus erg veel herrie gemaakt vandaag. Na een tijdje werd ik daarom dus wakker. Ik heb toen nog even in bed liggen niksen en toen zijn Elsemieke en ik naar de videotheek gelopen om een film te huren. We hebben 2 films gehuurd: bad teacher en blue rush 2. Blue Rush 2 hebben we s’ middags gelijk al gekeken. Dit was een romantische film over een meisje dat naar Zuid-Afrika komt om de droom van haar moeder die is overleden over te doen. Dit was zo veel mogelijk surfen en surfen in Jeffrey’s Bay. In de oost kaap. Een echt mooie, leuke en romantische film! Na de film wilde we even aan het zwembad gaan zitten. We zagen dat het eten er al was dus hebben we lekker aan het zwembad gegeten. Heerlijk met onze voetjes in het water friet met vis eten. Deze vis was trouwens echt om te smullen!! Na het eten hebben we de andere film gekeken en daarna zijn we gaan slapen. Misschien hebben we vannacht een betere nacht rust zonder heel veel donder en onweer!

10-03-2013
Zondag waren we al vroeg wakker. Het heeft vannacht namelijk heel hard gewaaid. Nadat we ons aangekleed hadden hebben we ontbeten. Daarna zijn we doorgelopen naar de videotheek om de geleende films in te leveren. De zon heeft vandaag eigenlijk niet zo veel geschenen dus het was best wel fris. Ook al is het maar een klein stukje lopen. Nadat we de films terug gebracht hadden naar de videotheek heb ik weer gekeken in mijn boek met teksten van familie & het boekje van Evelien. Erg leuk om alles weer een keer te lezen. Ook heb ik de foto’s uit het boek allemaal op mijn muur geplakt. Nu ziet het er bij mijn bed erg leuk uit! Al zeg ik het zelf. Rond 12 uur hebben nog iets gegeten. Ook hebben we een middag slaapje gehouden. Om 15.30 werd ik pas wakker. Elsemieke en ik hebben toen een potje gekaart. Helaas won Elsemieke haha! Rond 6 uur was Lynette weer thuis. Rond 7 uur hebben we weer heerlijk gegeten. Dit keer kip met salade en rijst. We hebben nog even gekletst en daarna zijn we weer naar onze kamer gegaan. S’ avonds ben ik op tijd naar bed gegaan.

Liefs,

Dayenne