Een maand in het verre Zuid-Afrika!

Lieve iedereen,

23-02-2013
Zaterdag hadden we dan eindelijk weekend. Deze dag hebben we gevuld met in de zon liggen, lekker eten, huiswerk maken en kletsen. Want s’ avonds kwamen Willie, Roos, Theo en Fien terug van hun vakantie in Namibië. S’ avonds hebben we met hun nog lekker aan het zwembad gelegen, hun verhalen gehoord en naar heel veel grapjes van Theo moeten luisteren. Zoals een ander woord voor meiske, dat woord kende ik niet dus dat moet ik nu heel de tijd aanhoren haha. Wel heel gezellig met zijn 8e. Na het eten hebben we nog wat na gekletst en zijn we uiteindelijk allemaal gaan slapen rond een uur of 10/ 11.

24-02-2013
Zondag was ik weer vroeg wakker. Ik heb een ritueeltje met wakker worden. Ik word namelijk om 6.30 wakker, dan val ik weer in slaap, vervolgens word ik om 7.15 wakker en val ik weer in slaap en ten slotte gaat de wekker om 7.30 omdat het dan tijd word om ons aan te kleden. Gelukkig ben ik toen weer in slaap gevallen tot een uur of 8.30. Heerlijk! Daarna ben ik weer aan het zwembad gaan liggen. Later hebben we met zijn allen gegeten en zijn we weer in bed gekropen om fiesta te houden haha! Zo noemt Theo het namelijk… Rond een uur of 4 werd ik wakker en ben ik weer naar het zwembad gegaan en hebben we weer wat gekletst. Er kwam nog familie van Lynette langs waarmee we even gepraat hebben en toen zijn ze weer gegaan. Rond 7 uur zijn we gaan eten en na het eten zijn we gelijk naar bed gegaan. Van dat niks doen wordt je namelijk best wel moe!! Best slecht eigenlijk! De wekker staat weer om 7.30 want morgen gaan we weer naar onze lieve kindjes op de hospice.

25-02-2013
Maandag ging de wekker vroeg. Ik was al eerder wakker door de zon en het geluid om je heen. Daardoor zaten we al erg vroeg aan de ontbijt tafel. Fien zou vandaag mee gaan naar de hospice. S’ ochtends zijn we weg gebracht door Theo naar de hospice. Dit was erg fijn dan ontkom je weer een keer aan het lopen naar de hospice. Toen we op de hospice aan kwamen waren de grote kinderen er al. De kleine kinderen kwamen een paar minuten later. Bijna alle kinderen waren er maar er ontbraken er toch nog een paar. Na een paar minuten kwam gelukkig het eten want na het weekend is het schreeuwen en huilen geblazen. Zo laten ze je weten dat ze heel veel honger hebben. Dus snel alle kindjes eten gegeven. En later zijn de meeste al in slaap gevallen. Dit omdat ze waarschijnlijk in het weekend niet geslapen hebben. Na het middag dutje hebben alle kinderen nog een toetje gehad. Ze hebben lekker gespeeld met verschillende soorten speelgoed en toen was het al tijd om te gaan eten. Dit keer hadden ze rijst met gehakt en groenten. Na het eten gaan alle kinderen slapen. Dit doen de baby’s in baby bedjes en de peuters op matrasjes op de grond. Wij gaan dan met pauze en als we terug komen gaan de kinderen naar de wc. Toen we vandaag terug kwamen sliepen alle kinderen nog. Wij wilde juist dat ze de kinderen nog even lieten slapen maar hun dachten hier andere over en maakte alle kinderen gelijk wakker. Dat was wel jammer maar ja… anders denken de caremothers dat ze het niet redden met de verschoonronde terwijl ze daar altijd ruim de tijd voor hebben. Na de verschoonronde hebben ze nog een boterham gegeten en toen kwam de taxi al. Deze dag op de hospice was een dag zoals altijd, dood normaal dus. Nadat we thuis waren ben ik nog in slaap gevallen tot 7 uur. Daarna zijn we gaan eten, hebben we nog even gekletst en later zijn we gaan slapen. Het is toch weer een fijn vooruitzicht dat je de kinderen morgen weer ziet!

26-02-2013
Dinsdag was ik weer voor de wekker wakker. Ik denk dat het een ritueeltje wordt om voor de wekker wakker te worden. Snel naar de wc maar helaas de stroom lag eraf waardoor je hier geen water, geen stroom en geen internet hebt. Het ontbijt was vandaag ook mager, want nu hadden we geen geroosterd brood. En een droge witte boterham krijg ik echt niet door me keel s’ ochtends. Na het ontbijt zijn we weer naar de hospice gebracht door Theo samen met Fien. Fien heeft gisteren 15 nieuwe handdoeken gekocht zodat alle kinderen gewassen kunnen worden met hun eigen handdoek. Leuke roze handdoeken voor de meisjes en blauwe handdoeken voor de jongens. Alleen zijn er niet zoveel jongens op de babygroepen en niet zoveel meisjes op de peutergroepen. S’ ochtends had Fien de handdoeken op de grond gelegd zodat ! ze een foto kon maken. Sommige kinderen liepen op de handdoeken af en begonnen deze over hun hoofd te trekken enzovoort. Dit zal waarschijnlijk hele leuke foto’s opleveren. Na het eten en spelen zijn Elsemieke en ik begonnen met de badkamer klaar te maken zodat we de kindjes in bad konden doen. We waren expres vroeg begonnen zodat de kinderen met zijn 2e in bad kunnen en nog even konden spelen zodat ze aan het water kunnen wennen. Dit ging erg goed. Ik denk dat ik maar 1 kindje heb gehad dat huilde en Elsemieke had misschien 2 kindjes die huilde. Erg goed van ze! Ze gingen ook voor de eerste keer in bad zitten. Dit is voor hun zelf fijner want dan kunnen ze minder snel uitglijden en kunnen ze lekker even spelen. Na het spelen hebben we ze gewassen en zijn de haren gewassen. Sommige haren mogen wel gewassen worden en sommige niet. Als er bijvoorbeeld vlechtwerk in zit dan mag het niet gewassen worden anders mag het wel. Ook de kleine kindjes hebben we in het grote bad gegaan. Dit ging erg goed. Ik deed Keketso en Karabo Fokanie in bad. Dit zijn de twee kleinste kinderen. In het kleine badje vinden ze het altijd erg leuk en in het grote bad vonden ze het ook erg leuk. Keketso ging eerst. In het begin vond ze het eng om te gaan zitten en trok ze zich helemaal aan me op en ging op mijn schouder hangen met haar hoofd. Daarna ging ze wel zitten en heeft ze lekker lopen spelen. Daarna was Fokanie aan de beurt. Fokanie kan alleen nog maar zitten maar dit kan ze alleen met haar benen helemaal wijd. Dit zou dus niet gaan lukken. Uiteindelijk zag ik een rekje staan en met veel verbeelding heb ik er een handrekje van ! gemaakt. Ik had het rekje in het badje gezet en haar daar op gezet. Dit vond ze helemaal geweldig. Haar haren lagen in het water en haar lichaam ook. Ze kon zelf lekker spetteren en bewegen zonder dat ze helemaal in het water moest of heel de tijd vast gehouden moest worden. Ze heeft een tijdje zo gelegen en toen heb ik haar gewassen. Na het wassen hebben we alle kinderen ingesmeerd met body lotion en zijn ze weer aangekleed. We waren rond een uur of 10 begonnen denk ik en om 12 uur waren we klaar met alle baby’s. Gelukkig maar want ik zweette me dood. Na het badderen was het eten er al. Ze kregen pasta met gehakt en spaghetti slierten en tomatensaus. De meeste kinderen vinden dit erg lekker! Na het eten zijn ze allemaal in slaap gevallen en zijn we weer naar huis gelopen. Gelukkig deed de stroom het weer en konden we brood roosteren want ik had wel erge honger. De huishoudster had ook lekker tosti’s gemaakt met het vlees van gisteren. Dit smaakte erg goed! Na het eten zijn we weer terug gelopen naar de hospice. Alle kinderen waren al wakker gemaakt en stonden in de rij om naar de wc te gaan. Plots begon er een heel ziek kindje over te geven. Ik kan hier wel tegen dus ik heb haar schoongemaakt en omgekleed. Toen ik naar de balie wilde lopen voor nieuwe kleren heeft ze nog haar luier vol gepoept ,die op mijn kleren lekte. Heerlijk dus! Maar ja dat kan gebeuren dus heb ik haar verschoond en mezelf gepoetst en toen haar weer aangekleed. We zijn toen met haar naar de zuster gelopen want ze eet en drinkt heel de dag niks . Nu had ze ook nog overgegeven en zichzelf ondergepoept waardoor ze misschien wel uitgedroogd kon raken. Gelukkig bleek dit niet zo te zijn maar ze had een hele snelle hart slag. Gelukkig zakte het een beetje toen ik haar koude sokken aan had gegeven. Een trucje wat ik geleerd heb op het Zonnelicht, me oude stage. Als een kindje koorts heeft kan het helpen om ze koude stokken aan te doen. Dus ik dit gegaan en haar lekker bij Elsemieke op schoot gezet zodat ze weer tot zichzelf kon komen. Schijnbaar ging het volgens de zuster al weer veel beter. Gelukkig maar. Dit kindje is echt heel erg ziek. Ze krijgt verschillende soorten medicijnen en doet heel de dag niks. Ze zit alleen maar op de grond, slaapt en kijkt voor zich uit. Ze vond het gelukkig wel leuk in bad maar wilde er niet te lang in blijven. Nou dat was prima voor mij. Dit was waarschijnlijk de eerste keer dat ze in bad is geweest in haar hele leven. Dat kun je je al helemaal niet voorstellen maar ja zo gaat dat met meerdere dingen wel hier… Dingen waar van je denk hoe halen mensen het in hun hoofd om zo met zichzelf en hun kind om te gaan… maar helaas kunnen wij hier niet heel veel aan veranderen. Na deze behoorlijke dag op de hospice ben ik even in me bedje gekropen. Het was heerlijk om even me ogen dicht te kunnen doen. Na het slapen zijn we gelijk gaan eten en hebben we nog even na gekletst. Na het eten ben ik gaan slapen want ik was toch alweer erg moe. Ik weet niet maar ik denk dat het door de warmte komt. Je wordt door het harde werken en de warmte gewoon veel sneller moe.

27-02-2013
Woensdag was de opening van de school. We hoefde eigenlijk pas stage te lopen vanaf 10 uur maar aangezien Elsemieke en ik elke ochtend om een uur of 7 wakker zijn, zijn we gewoon om 8.30 begonnen. We hebben de kinderen zoals gewoonlijk eten gegeven en sommige zijn lekker een dutje wezen toen. Het was rond 10 uur dus we dachten laten we maar eens naar het schooltje lopen. Hier was nog niemand te zien want ze waren nog druk bezig met alle stoelen en tafels klaarzetten. De schoolkinderen mochten trouwens heel de dag de school niet in zodat alle klas lokalen netjes bleven. Toen het ongeveer 10.15 was moesten alle ‘bobo’s’ (de belangrijke mensen) naar binnen voor een kleine meeting van zo’n 5 a 10 minuten. Daarna zijn alle mensen naar de school gelopen en kon het dan eindelijk beginnen. We waren al zo’n 15 tot 30 minuten uitgelopen, dus het ging echt op zijn Afrikaans. Na een hele mooie opening van Cecilia begonnen alle mensen met hun speeches. Het was erg lang dradig maar gelukkig hadden alle klassen iets voorbereid om te laten horen bij de opening zoals graad R de wielen van de bus deed en graad 2 pussy cat. Het was erg leuk en schattig om alle kinderen hun best te zien doen! Na alle speeches was het tijd om te school te openen. Hier hebben wij niet veel van gezien aangezien alleen de ‘bobo’s’ hier naar toe mochten zodat het niet zo lang zou duren. Wij hebben toen geholpen met het klaarzetten van het eten voor alle mensen. Er waren trouwens ouders aanwezig, politie, mensen van een goudmijn die gesponsord hebben, wij Nederlanders waren aanwezig, de learners (de kinderen), de teachers (de leerkrachten) en nog veel meer mensen. Voor al deze mensen waren ongeveer 15 schalen met hapjes aanwezig en veel verschillende soorten flesjes drinken. Eerst mochten de ‘bobo’s’. Wij hebben toen ook gelijk eten gehaald met Willie, Roos, Theo en Fien. Gelukkig maar want toen de zwarte mensen aan de beurt waren gingen er borden weg met stapels hapjes, sandwiches, koek sisters en enzovoort. Binnen 5 minuten was heel de tafel leeg. Echt niet normaal. Normaal zeggen we in Nederland altijd dat onze familie alles op eet maar hier kunnen wij niet aan tippen… Na het eten zijn Elsemieke en ik terug gegaan naar onze baby’s die ondertussen al lekker aan het slapen waren. Sommige kinderen hadden vandaag een prinsessen jurk aan. Dit was erg leuk om te zien! Na het slapen zijn de kinderen verschoond en hebben we buiten gespeeld. Toen waren de taxi’s er al en mochten de kinderen naar huis. Ook al hebben alle kinderen het slecht thuis, als ze de taxi zien beginnen ze te gillen, te rennen en te lachen. Uiteindelijk willen ze allemaal graag naar huis en zwaaien ze vol trots naar ons en roepen ze: byee byeee! Het is maar goed ook dat ze zo vrolijk naar huis gaan, want als ze elke dag huilend in het busje zouden stappen dan denk ik dat me hart zou breken. Als ritueel geef ik elke dag Keketso af aan een van de caremothers zodat ze naar huis kan. Ze moest in het begin heel erg huilen maar nu gaat het steeds beter. Ze weet dat ik haar af ga geven en dat ik haar nog een kusje ga geven. Uiteindelijk zwaai ik naar haar, geef ik haar nog een paar kusjes en dan loop ik terug. Ze weet volgens mij dat het niet erg is om weg te gaan want de volgende dag ben ik er weer. Ze hoeft namelijk de laatste paar dagen haast niet te huilen of maar heel even. Als ze dan weg rijd zwaait ze heel lief naar me, geeft ze soms nog een handkusje en dan is ze weg… Maar gelukkig is ze er eigenlijk elke dag! Dus waarschijnlijk zie ik haar morgen weer!

28-02-2013
Donderdag was ik zoals gewoonlijk al voor de wekker wakker. Na het laatste ontbijt met Willie, Roos, Theo en Fien zijn we naar de hospice gereden. Vanavond vliegen ze namelijk terug naar ons koude kikkerlandje. Op de hospice was het lekker rustige. De oudere kinderen kwamen aangereden tegelijk met ons. De jongeren kinderen kwamen pas na ongeveer 15 min. Ik liep weer naar het busje zodat ik kon helpen met de kindjes. Ik zag Keketso maar niet, dus dacht dat ze er niet was maar als aller laatste kwam ze huilend uit de bus. Toen ik haar vast had was het ook meteen weer goed! Zo fijn! Binnen hebben we gelijk de slabbers aan gedaan en zijn ze gaan eten. Na het eten is Elsemieke met een paar kindjes van de baby’s buiten gaan spelen. Later ben ik ook nog naar buiten gegaan met Keketso. Ik had haar op de schommel gezet. Dit vond ze helemaal geweldig. Ze hield de schommel goed vast en bleef maar lachen en om haar heen kijken. De ouderen kinderen kwamen ook naar buiten en toen zijn wij naar binnen gegaan. Dit omdat de ouderen kinderen soms best wel hard om kunnen gaan met de jongeren kinderen. Binnen hebben ze nog snoepjes op van Chris, Willie en Roos. Dit vonden ze heerlijk haha! Ze hadden allemaal plak handjes van de marshmallows, kikkers, perzikjes en kersen van Haribo! Na het warme eten zijn alle kinderen in slaap gevallen en zijn wij naar huis gegaan om te eten en afscheid te nemen van Willie, Roos, Theo en Fien. Het was echt heel gezellig met hun en ook fijn om gewoon Nederlands te kunnen praten met een Nederlander. Het is toch goed opletten geblazen als Lynette Zuid-Afrikaans/ Nederlands praat. Je moet er wel met je hoofd bij blijven en bij de Nederlandse taal hoeft dat niet, dus dat was erg ontspannend! Na het eten hebben we ze uitgezwaaid en zijn we terug gegaan naar de hospice. Zoals gewoonlijk doen we niet zoveel in de middag. De kinderen zijn weer verschoond, hebben een boterham op en zijn met de taxi naar huis gegaan. Gelukkig hoefde Keketso niet te huilen toen ik haar aan de caremother gaf. Dit vind ik erg fijn! Na een paar handkussen en een lamme arm van het zwaaien zijn we door gelopen naar de bank om geld te pinnen. Dit was nog even spannend, want aan het eind van de maand krijgen de zwarte mensen hun salaris en dan is het niet veilig voor ons om in de buurt van de bank te komen. Maar gelukkig was het vandaag nog niet zo erg. Vooral morgen, zaterdag en zondag moeten we daar niet in de buurt komen. Na het pinnen zijn we door gelopen naar de Pep. Dit is een soort van Zeeman. Ze hebben kleren, schoenen, cosmetica, van alles haha. Hier heb ik verschillende jurkjes en rokjes voor de meisjes van de baby’s gekocht. Ze hebben hier echt schattige kleren dus ik bleef maar dingen vinden die ik erg leuk vond! Uiteindelijk heb ik zo’n 9 kledingstukken gekocht voor 260 rand. Dat is ongeveer 20 euro. Het zijn echt hele mooie rokjes en jurkjes. In Nederland kun je dat echt niet kopen voor deze prijs! Ik hoop dat de kinderen er blij mee zullen zijn! Ook hoop ik natuurlijk dat ze niet verkocht worden door de ouders!! Maar dat zullen we moeten zien.

01-03-2013
Vrijdag was ik weer wakker voor de wekker. We waren erg vroeg klaar dus hebben we nog even gelaptopt voordat we naar de hospice zijn gelopen. Het was heerlijk weer. Het zonnetje scheen, maar er waren ook een paar wolken te zien. Toen we bij de hospice aankwamen waren de grote Zozo’s er al. Deze kwamen we onderweg tegen. Ze zwaaide en toeterde naar ons toen ze ons zagen. Na een paar minuten kwam de kleine Zozo taxi al. Ik was ondertussen bezig met het maken van het gewicht schema voor de maand maart. Allemaal lijntjes getrokken en later door de caremother de namen er in laten schrijven. Toen alle kinderen gewogen waren hebben we onze kinderen verzameld en mee naar de groep genomen. De caremothers van onze groep waren er wel maar waren telkens op de andere groep. Dit komt denk ik doordat sommige caremothers training hadden. Dus eigenlijk hebben wij heel de dag deze groep draaiende gehouden. S’ ochtends waren de kinderen heel ondeugend. Ze waren elkaar aan het slaan met hun schoenen en dat soort dingen. Daarom heb ik de speelgoed bak maar tevoorschijn gehaald zodat ze daar mee konden spelen. Ondertussen kregen alle kinderen toen hun bordje pap. Dit werkte erg goed. Na het pap eten zijn sommige kinderen al in slaap gevallen. Ondertussen kwam het met bakken uit de lucht, donderde het en onweerde het. Tijdens het spelen was ik met Keketso bezig met los staan. Dit ging erg goed! Een paar keer heeft ze zonder ondersteuning een paar seconde gestaan. Erg knap van haar! Ik verwacht eigenlijk wel dat ze loopt voordat ik naar huis ga. Ze is 21 april jarig dus dan gaan we een feestje vieren. En volgens mij is Palesa 24 april jarig. Na het spelen hebben alle kinderen nog een banaan en een flesje op. s’ middags hebben ze frietjes, met bonen en een visstick op. Sommige kinderen vinden dit heerlijk en andere kinderen vinden er niet zoveel aan. Nontombe is eigenlijk een beetje het kindje dat altijd aan het eten is als het kan en alles ook lekker vind. De meeste kinderen lusten de visstick niet dus die gaf ik dan aan Nontombe. Omdat de caremothers er toch niet waren konden we lekker doen waar we zin in hadden. Zelf vond ze het wel lekker en kwam telkens om meer vragen, maar ja dat kan ook niet altijd. De meeste kinderen lusten de frietjes alleen maar dus dan liet ik ze bij me op de grond zitten en gaf ze een frietje in hun hand. Zo heb ik dus 5 kinderen tegelijkertijd gedaan, want ja zo moeilijk was dat niet… haha! Alleen Keketso lusten alleen maar de bonen, dus die kreeg dan weer de bonen van de andere kinderen die ze niet lusten. Zo heeft iedereen genoeg kunnen eten. Na het eten viel iedereen vrijwel gelijk in slaap. Wat ons opviel is dat de grote kinderen er niet waren. Normaal slapen die bij de baby’s maar dit keer sliepen ze bij de daycare kinderen. Dit was erg fijn voor onze baby’s want nu konden ze wat langer en beter slapen zonder al dat gekrijs van de grotere kinderen. Na onze pauze waren sommige kinderen al wakker. Ik denk dat dit komt doordat Keketso heel hard aan het huilen was. De caremothers waren in de kamer daarnaast hun buikje rond aan het eten. Beetje jammer dat ze dan niet op dat gehuil reageren. Wie weet wat er aan de hand was…? Na de verschoon ronden zijn we naar buiten gegaan. Het was ondertussen weer droog. Hier hebben ze nog een boterham gegeten en daarna zijn ze met de taxi naar huis gegaan. Wij zijn toen weer naar huis gelopen. Gelukkig regende het niet. Lynette was bezig met de caravan en de auto uit de poort krijgen. Ze gaan namelijk een weekendje weg, maar naar ongeveer een uur waren ze weer terug. Er bleef namelijk een lampje knipperen in de auto waardoor ze liever terug gingen dan door bleven rijden en misschien wel langs de kant zouden belande in het donkere Zuid-Afrika. Ook hebben we ons toetje al op, dus vanavond geen toetje meer. Lynette kwam namelijk aan met een overheerlijke cheesecake. Deze was echt heel lekker! S’ avonds hebben we gegeten en zijn we op tijd naar bed gegaan want morgen gaan we vanaf 7 uur s’ ochtends tot een uur of 10 s’ avonds naar een soort van show kijken met allemaal Friese paarden. Ook waren er s’ ochtends nog wedstrijden. Ben benieuwd, maar denk wel dat het een lange dag gaat worden! Maar heb er wel heel veel zin in!

02-03-2013
Zaterdag ging de wekker al om 6.15. Vandaag zouden we heel de dag naar Parys gaan voor een paarden dag. Om 7 uur werden we opgehaald door Lyda. Een mevrouw die de moeder van Elsemieke kent. Ze woont een huis verderop in dezelfde straat als wij. Lyda houdt heel erg van paarden en wij vonden het wel leuk om mee te gaan. Na het ontbijt stond Lyda om 7 uur op ons te wachten. Snel de auto in want we waren al een beetje aan de late kant. We hebben toen nog Cornel, een mevrouw die we in de kerk ontmoet hebben opgehaald. Met zijn 4e zijn we toen naar Parys gereden waar we om stipt 8 uur aankwamen. Lyda wilde graag de wedstrijden van 8 uur kijken dus daarom waren we zo vroeg. Uiteindelijk hebben we een paar wedstrijden gezien. Het waren mensen die op een paard zaten maar ook mensen met een paard en een kar. Ik snapte niet zo goed waar ze op beoordeeld werden maar Lyda vertelde dat ze alleen naar hun kijken als ze in de binnen baan rijden en niet in de buitenbaan. Dus in de buiten baan gingen alle dingen verkeerd zeg maar. Na een paar wedstrijden gezien te hebben zijn we naar de stallen gelopen. Dit waren een paar rijen met stallen. Daarna zijn we weer naar binnen gegaan en hebben we nog een paar wedstrijden gekeken. Ondertussen was haar dochter er ook met een vriendin en haar andere dochter was er met haar schoonzoon. Na een tijdje zijn we koffie gaan drinken in Parys. Wij hebben toen in de rij gestaan om te pinnen want we hadden niet genoeg geld bij. Dit duurde erg lang want het is het begin van de maand dus alle zwarte mensen gaan nu hun salaris pinnen zodat ze daar drinken, drank, eten en soms zelfs drugs van kunnen kopen. Tja, het is maar net waar je je geld aan op maakt en waar je prioriteiten liggen. Na het pinnen zijn we weer terug gegaan naar de paarden hal. Hier waren ondertussen weer wedstrijden bezig. Deze hebben we gekeken en rond een uur of 2 zijn we weer naar Parys gegaan om wat te eten. Ik heb een lekker champignon hamburger op en frietjes! Dit was heel lekker! Na het eten zijn we weer terug gegaan en begon de paarden show om 4 uur. Dit werd nu het horse & wine festival genoemd. Je kon voor 30 rand (€2 euro ongeveer) een glas kopen en de wijn werd dan telkens gratis bijgevuld. Ik had een zoette witte wijn gekocht en je kreeg er dan ook een plateautje met kaasjes, toast, brood en dat soort dingen bij. Erg lekker dus! Na de paarden show met dresseur en dat soort dingen was er een optreden van een beroemde zanger uit Zuid-Afrika namelijk: Bobby van Jaarsveld. Van te voren was er nog een zanger uit Pretoria. Beide zangers konden goed zingen, het was leuke muziek en soms kon je het ook nog een beetje verstaan. Rond 9 uur zijn we weer naar huis gereden want toen was het hele gebeuren afgelopen. Rond 10 uur waren we thuis en ben ik gelijk in slaap gevallen. Het was echt een hele lange dag. Soms wel een beetje te lang!


03-03-2013
Zondag was ik rond 7.45 wakker. Ik ben toen maar even gaan internetten, me mail gecheckt en dat soort dingen. Na een poosje was Elsemieke ook wakker en hebben we samen ontbeten. Lynette had nog een soort van croissantje in de koelkast liggen. Dit was een croissantje met olijven en kaas. Echt heel lekker! Na het eten heb ik weer wat aan me huiswerk gedaan. Ook vertelde Lynette dat we vanmiddag naar Potchefstroom gaan zodat we even kunnen winkelen terwijl Lynette haar haar laat doen. Om 11.30 zouden we vertrekken. Maar om 11 uur riep Lynette al: meissiees, kan ons rij? Dus wij hop de portemonnee gepakt en in de auto gesprongen. Rond 12 uur kwamen we aan in Potchefstroom. We parkeerde de auto en boven ons was het winkel centrum. Best wel groot, maar op zich viel het nog wel mee. Wij liepen eerst met Lynette mee zodat ze ons kon laten zien waar de salon zat waar ze haar haar liet doen. Na het uitwisselen van de nummers konden Elsemieke en ik dan gaan shoppen. Eerst gingen we naar een soort van drogisterij met apotheek. Hier heb ik chocolade shower cream van de body shop gekocht & een mooie toilet tas. Daarna liepen we door naar een kleding winkel. Hier heb een wit rokje gekocht met kant aan het uiteinde & badslippers. In de winkel ernaast heb ik een turkooizen jurkje gekocht & parfum van Elizabeth Garden. Daarna liepen we door naar een winkel helemaal op het einde van het winkel centrum. Hier heb ik nog leuke sandalen gekocht. En uiteindelijk liepen we terug naar Lynette en toen heb ik onderweg nog een nieuwe leuke tas gekocht! Ik was erg goed geslaagd dus haha! Rond 3 uur zaten we in de auto terug naar huis. De kofferbak vol met tassen van mij en met tassen van Lynette maar dat waren voornamelijk boodschappen. Toen we thuis waren hebben we een lekker stokbroodje met kruidenboter en salade gegeten. Na het eten heb ik mama nog even mijn nieuwe spullen geshowd en ben ik lekker gaan slapen. Ik werd uiteindelijk wakker om 19.30. Ik heb toen nog even snel iets gegeten en ben gaan internetten.

Trouwens, van de week hebben we een aap gezien in Viljoenskroon. We reden terug van de hospice en plotseling stak de aap over, ging aan de zijkant van de weg zitten en keek ons na. Heel vet om die gewoon vlakbij je huis te zien!! Helaas ging het allemaal net te snel om ons foto toestel te pakken…

Liefs,

Dayenne

p.s. Wil je een paar foto’s zien. Klik dan op deze link: https://www.facebook.com/media/set/?set=a.329751883796154.63606.100002840362147&type=1&l=937f89d251 Hier vind je foto’s via mijn facebook account. Je hebt geen account nodig om deze foto’s te kunnen zien, dus dat is wel handig voor de mensen zonder facebook!