Afscheid nemen!

Lieve iedereen,

Hierbij een verslag van deze week. Het is niet van elke dag maar ik probeer zoveel mogelijk te vertellen. Dit is mijn laatste week op de hospice. Maandag ga ik afscheid nemen wat waarschijnlijk aardig lastig gaat worden. hieronder dus het verslag van de afgelopen dingen die van de week gebeurt zijn:

Maandag (20-05-2013) ochtend zijn we naar de kinderen hun huisje geweest die ik en Elsemieke willen adopteren via de stichting in Nederland. Ik heb (natuurlijk) voor Keketso gekozen en Elsemieke voor de tweeling. Elsemieke werd als eerste afgezet bij het huisje van de tweeling. Ze zou dan met hun terug lopen naar de taxi plaats waarmee ze met de kinderen terug naar de hospice gebracht zou worden. Chris ging met mij mee naar Keketso haar huisje. Keketso haar oma kwam achter ons aanrennen toen we aankwamen rijden met de auto. Ze was namelijk even naar de winkel gegaan om tomaten en uien te kopen. Keketso had ze meegenomen op haar rug want anders was ze alleen thuis geweest. Chris heeft toen uitgelegd wat ze kwamen doen. Chris had gelukkig schorten en handschoenen meegenomen zodat ik Keketso in badje kon doen. Dit was erg leuk. Ik heb haar gewassen, met vaseline ingesmeerd en aangekleed. Ook heb ik nog leuke foto’s van Keketso kunnen maken met haar oma en mij. Hier ben ik erg blij mee! Daarna zijn we met de auto naar de taxi plaats geweest waar Keketso opgehaald word. Hier hebben we een tijdje gewacht totdat de taxi aankwam rijden om de rest van de kinderen op te gaan halen.
Eenmaal bij de hospice aangekomen heb ik weer een paar kinderen ontbijt gegeven. Daarna was het tijd voor Elsemieke haar afscheidsfeestje. Ze wilde graag met alle kinderen picknicken maar aangezien het erg koud was buiten werd het dus een binnen picknick in de ruimte van de daycare met alle kinderen. De kinderen hebben allemaal een stukje koek gehad en dergelijke. Daarna zijn de kinderen buiten gaan spelen. Op het einde van de dag hebben de kinderen nog een masker en een ballon mee naar huis gekregen. Deze maskers had ze zelf gemaakt voor de kinderen van bordjes. Sommige maskers bleven alleen niet zo goed zitten. Dat was wel jammer en vervelend aangezien ze telkens terug kwamen als die weer los schoot zodat jij hem na 1000x weer vast kon doen. 1 kindje had hem zelf op de kop om aangedaan. Dit was wel erg schattig om te zien! Omdat er een aantal kinderen die Elsemieke graag wilde zien niet waren zijn we ’s middags nog deze kinderen bij hun huisje gaan opzoeken. We begonnen bij Paballo van de Daycare. Chris dacht dat er niemand thuis was maar ik zag de raam opstaan dus dacht dat is het proberen wel waar. En ja hoor, ze waren gewoon thuis. Paballo was niet op de hospice aangezien hij de taxi had gemist vanochtend. De taxi komt de laatste tijd steeds vroeger lijkt wel. Na Paballo zijn we doorgereden naar Mathapelo en Mpho. Hun waren echter niet thuis. We zijn toen doorgereden naar Fokane. Hier stond ook de moeder van Dineo die snel terug naar haar huis rende toen ze ons zag. De moeder van Fokane rende ook snel haar huis in en toen we binnen kwamen zat ze netjes met Fokane op haar schoot. Fokane was ziek en zag er ook echt erg ziek uit. Ze zweette helemaal en was best hard aan het hijgen. Na Fokane zijn we doorgereden naar Dineo aangezien ze een paar huizen verder woont. Dineo was thuis zonder reden. Haar haren waren er trouwens ook weer voor een deel af maar gelukkig stond er nog wel wat haar op haar hoofd. Na Dineo zijn we doorgegaan naar Paballo van de big zozo groep. De vorige keer toen we hem zagen reageerde die heel enthousiast en dat wilde ik graag nu op de film hebben. Ook deze keer toen hij ons zag reageerde die weer zo schattig! Hij stond helemaal te springen en kwam naar ons toe gerend. We vroegen waarom hij niet op de hospice was. Dit kwam doordat de moeder ziek was. Toen ik vroeg of hij morgen wel naar de hospice zou komen zei ze dat ze hem zou brengen. Nu nog maar afwachten wat er echt van waar is. We hebben trouwens bij de huisje ook nog ballonnen uitgedeeld want die hebben we nu eenmaal te veel meegenomen haha! We hadden alle huisjes die op ons lijstje stonden bezocht maar zijn toch nog even snel langs de tweeling gereden omdat Elsemieke hun wil gaan adopteren. Hier hebben we ze nog even gezien. Ook deze keer werd er net als de vorige keer snel een broek aangetrokken bij het kind dat zonder broek en luier rond liep. Een ander jongetje was met Karabo aan het spelen in een bak en daarmee trok hij haar rond. Dit was erg leuk en grappig om te zien. Nadat we nu iedereen gehad hadden zijn we weer naar huis gegaan. S’ avonds hebben we toen lekker gegeten, ben ik nog gaan douchen en toen ben ik op tijd naar bed gegaan. Vandaag heb ik trouwens ook mijn eerste drama activiteit uitgevoerd. Ik had voor het eerst maar gekozen voor het spel Annemaria Koekkoek. De kinderen vonden het erg leuk maar snapte niet dat ze bij Annemaria Koekkoek moesten stoppen met rennen in plaats van dan pas beginnen me rennen. Dit was eigenlijk best wel grappig haha!

Dinsdag (21-05-2013) was een doodnormale dag op de hospice. ’s Ochtends hebben de kinderen lekker gegeten en zijn vervolgens in bad gegaan. Dit hebben we met zijn 3e gedaan, Violet, Maria en ik. Het ging aardig snel waardoor we lekker op tijd klaar waren. Helaas was na een tijdje het warme water weer op. Ik wist niet waar ze naar toe waren dus bleef ik maar bij de kinderen wachten. Toen ze terug kwamen liepen ze met grote emmers vol warm water naar het bad. Ze hadden namelijk ergens anders warm water gehaald haha! Na het badderen was er een nieuw kindje op de hospice. Ze heet Boitumelo en is 1,5 jaar oud. Het is het jongere zusje van Manote Lebohang. Het is niet een heel mooi kindje moet ik eerlijk zeggen maar het is wel een schatje. Ze heeft eigenlijk heel de ochtend geslapen. In de middag werd ze wakker en heb ik haar een beetje eten kunnen geven aangezien ze maar bleef huilen en haar mond niet echt open deed. Nu gaat het al een stuk beter met haar. Ze vind het gewoon fijn om op schoot te zitten en ze wil niet dat andere kinderen haar aanraken of dergelijke dan gaat ze gelijk huilen. Als de deur naar de groep van Manote open is wil ze het liefst ontsnappen naar die groep. Alleen gaan die kinderen te wild met haar om, zelfs Manote waardoor ze huilend op je af komt lopen als je daar ook rond loopt. In de middag heb ik nog poppenkast met de schoolkinderen van gisteren gespeeld. Dit vonden ze erg leuk. Ze hebben misschien wel 15 minuten liedjes met de poppen gezongen en over cake gepraat aangezien er een bakker bij was als pop die ze allemaal het leukste vonden. Na de poppenkast ben ik met pauze gegaan. Toen ik terug kwam hebben de kinderen een schone luier gekregen, een lekkere boterham gegeten en zijn ze met de taxi naar huis gegaan. Ik ben ook met de taxi mee naar huis gegaan. Nog even genieten van het feit dat het nu nog kan en straks niet meer helaas.

Woensdag (22-05-2013) & donderdag (23-05-2013) waren doodnormale dagen op de hospice waar ik eigenlijk niets over te vertellen heb helaas.

Vrijdag (24-05-2013) was mijn afscheidsfeestje voor de kinderen. Gelukkig was het mooi weer want ik had een springkussen voor de kinderen besteld. De taxi’s waren vandaag veel te vroeg waardoor er 17 kinderen niet waren van de small en big zozo groep. Van de daycare waren er gelukkig maar 2 kinderen niet. Maar ja, dat was wel eventjes jammer. Nadat ik een paar kinderen ontbijt had gegeven ben ik met Abrie snel naar de Pick and Pay gereden om de taarten op te halen. Dit waren er nu dus veel te veel maar maakt niet uit, die zullen papa, mama en Chels morgen vast wel mee willen helpen met opeten. Nadat alle kinderen medicijnen hadden gehad zijn eerst de big zozo kinderen op het springkussen gegaan. Ondertussen heb ik toen de cake gesneden voor de daycare groep en deze uitgedeeld aan de daycare kinderen zodat ze daarna op het springkussen konden. Deze groep heb ik wel in 2e gedeeld aangezien het te veel kinderen waren om in 1 keer op het springkussen te gaan. Ondertussen ben ik toen weer de cake voor de small en big zozo kinderen gaan snijden en uit gaan delen. Ook hun vonden het erg lekker. Uiteindelijk heb ik nog de caremothers en alle andere mensen cake gegeven. Uiteindelijk is er nog een hele cake over voor morgen. Ondertussen heb ik ook nog foto’s van de kinderen gemaakt op het springkussen en dat soort dingen. De kinderen hebben vandaag tijdens het middag eten frietjes gegeten, met een worstje en rode bieten. Dit vonden ze allemaal erg lekker. En ook Keketso had ik dit keer met haar handjes laten eten. Waarschijnlijk heeft ze niet veel op gehad als ik naar de grond keek maar het zag er mega schattig uit. Daarna zijn de meeste kinderen gelijk in slaap gevallen op een paar irritante uitzonderingen na die maar niet stil konden zijn. Ik was bezig met ballonnen opblazen zodat de kinderen een ballon mee naar huis konden nemen als afsluiting van de dag. Ook had ik al wat snoepje uitgepakt voor de kleinere kinderen zodat ze nog iets lekkers hadden om te snoepen. Dit viel allemaal goed in de smaak bij de kinderen. Daarna kwamen beide taxi’s al aangereden en heb ik voor de laatste keer de kinderen wegbracht. Maandag zal ik met papa, mama en Chels de kinderen namelijk op gaan halen en niet wegbrengen. Dit was dus nog erg fijn dat ik dit heb kunnen doen. Toen ik weer thuis kwam heb ik snel me eindverslag en alle andere bpv verslagen naar mijn mentor toegestuurd dus dat is nu ook afgesloten. Ook heb ik de drama activiteiten eindelijk allemaal uitgevoerd dus dat is ook verstuurd naar de leraar. Alles af voor school en nu bijna vakantie gelukkig! Nog maar 1 nachtje slapen, hopen dat de tijd snel voorbij gaat zodat ik papa, mama en Chels snel kan zien! Ik heb er zin in!

Zaterdag (25-05-2013) was ik al vanaf 6 uur wakker. Dit heb ik wel vaker maar meestal val ik weer in slaap. Dit keer alleen niet helaas. Rond 9 uur ben ik maar uit bed gekomen en ben ik gaan ontbijten. Papa, mama en Chels waren toen al geland in Zuid-Afrika. Misschien dat het daar door kwam dat ik zo vroeg wakker was. Nadat ik ontbeten had heb ik al me spullen over gesjouwd naar boven zodat we daar met zijn alle kunnen gaan slapen als papa, mama en Chelcy hier rond het middag uur aankomen. Het was eigenlijk wel fijn dat ik dit allemaal naar boven moest brengen aangezien ik nu iets te doen had om de tijd te doden. Ook al had ik toen echt nog niet het gevoel dat mijn ouders en lieve zussie hier in Zuid-Afrika zijn en binnen een paar uur voor de stoep staan. Echt heel bizar! Rond 14.30 waren ze hier dan eindelijk! Na fijne knuffels en een paar traantjes van mij zijn we met zijn alle gaan eten en hebben we lekker bij gekletst. Dit was erg leuk en fijn. S’ avonds zijn we vroeg naar bed gegaan want iedereen was erg uitgeput, behalve onze Chels die natuurlijk pas om 1 uur ging slapen.

Zondag (26-05-2013) hebben we de afscheidscadeautjes van de kinderen gemaakt. Voor de daycare kinderen een boekje, met een pen en een tandenborstel. Voor de small en big zozo kinderen had ik een ballon met een knuffeltje eraan gemaakt met papa, mama en Chelcy. Ook hadden we voor alle kinderen een zakje chips gekocht. S’ middags zijn we nog naar de leeuwen geweest vlakbij Klerksdorp. Hier hebben we veel dieren gezien alleen geen dieren aan mogen raken. Daarom gaan we dinsdag nog proberen naar de andere baby leeuwen te gaan. Papa werd wel aangevallen door een beest. Dat was wel even eng maar ook wel grappig haha. Verder zijn we weer op tijd naar bed gegaan want morgen moeten we vroeg op naar de hospice. Ben benieuwd wat papa, mama en Chelcy er van gaan vinden.

Maandag (27-05-2013) waren we met zijn alle op tijd wakker. Rond 8 uur kwam Chris ons ophalen. Heel de auto lag vol geladen met spullen voor op de hospice, in de township en om uit te delen. We zijn toen met het taxi busje de kinderen gaan ophalen en hebben ze mee naar de hospice gebracht. Hier hebben we de kleine kinderen ontbijt gegeven en toen heb ik ze een rondleiding gegeven. Daarna zijn we ballonnen en pennen uit gaan delen bij de school. Aangezien het pauze was zouden we de andere 2 overgebleven groepen een andere keer vandaag doen. Heel de dag hebben we met de kinderen gespeeld, dingen uitgedeeld en dergelijke. De tijd vloog voorbij want het middag eten kwam er al weer aan. Hier hebben we de kinderen bij geholpen voordat we zelf gingen lunchen. Dit hebben we bij de koffieschoppe gedaan. Hier hebben mama en ik lekker pizza op en papa en Chelcy een hamburger of cheeseburger. Daarna zijn we naar de Pep gelopen om het overige geld dat ik nog had van donateurs te besteden aan kleren voor de kinderen, dekens, sokken, mutsen en sjaals. We liepen met 2 grote volle tassen de winkel uit. Daarna zijn we op de hospice de afscheidscadeautjes uit gaan delen en de rest. Dit was nog een hele klus aangezien de taxi er plotseling al erg vroeg was. Snel, snel alles gedaan en toen was het al tijd om afscheid te nemen. Leah, de verpleegster begon plotseling erg hard te huilen. Ze kon er niet meer tegen en wilde niet dat ik weg ging. Hierdoor brak ik natuurlijk ook helaas, maar ja het hoort er bij. Na afscheid van iedereen genomen te hebben zijn we huisjes gaan bezoeken. Ook dit was erg leuk maar soms ook even slikken voor mij bij bepaalde kinderen. Ik heb nog steeds niet het besef dat ik hier morgen niet weer naar toe kan gaan of ga. Heel raar, maar ik denk dat dit nog zeker wel gaat komen. Vooral bij Keketso was het lastig. Ik had nog veel spullen voor haar meegenomen. Allerlei kleertjes, pyjama, jasje, sokjes, speentje, foto’s, enzovoort. De oma werd er emotioneel door en moest helaas huilen waardoor ik dat ook moest. Hierdoor was het afscheid van Keketso toch best heftig aangezien Keketso ook maar op een andere manier dan normaal bleef huilen. Uiteindelijk is het goed gekomen en zijn we snel doorgereden naar de rest. Rond 6 uur waren we thuis. Het was ondertussen al donker. We hebben toen gegeten en zijn op tijd naar bed gegaan. Morgen begint mijn echte vakantie voor dit jaar. Zelfs dat gevoel heb ik nog geen eens. Het voelt allemaal heel onwerkelijk en raar voor mij. Dit zal waarschijnlijk nog wel bijdraaien.

Dit is voor nu mijn laatste verslag vanuit Zuid-Afrika. Ik ga volop genieten van mijn welverdiende vakantie al zeg ik het zelf. Ik ga daarom geen verslagen ofzo bijhouden aangezien ik daar totaal geen zin meer in heb. Lekker vakantie vieren en dan zie ik jullie allemaal snel weer in Nederland! Ik kijk er naar uit!

Liefs & knuffels,

Dayenne